Beni Yanlış Anla

Boynuna çizdim içimin derinliğini. Siyah öptüm seni.
Boynuna yazdım ağzıma alamadığım cümleleri.

Geceydi, sen gecenin içindeydin, senin içinde bir deniz.
Güzeldiniz.
Benimle alakası yoktu.
Benimle alakası olsaydı güzel olabilme ihtimali yoktu.
Benim bir hüznüm vardı,
En olmadık zamanlarda gözlerimden boşalıyordu.
Düşünmek yarı yarıya aldatmak sayılıyordu.
Çünkü düşündükçe içimdeki orospu uyanıp zırlamaya başlıyordu.

Anlatması ne zordu.
Anlatması sana neden gülümsediğimi ve gösterebilmek gülüşümün gölgesine gizlenen çaresizliklerimi...

Ne zordu uyumak seninle, kapamadan gözlerimi !

Sana söylenmemesi gereken şeyler vardı, susuluyordu.

Az önce söndürülmüş yangındım ben mesela.
Biraz sonra kopacak kıyamettim.
Kim varsa yakınımda hep tedirgin !
Seni ürkütmek istemezdim ama benim bir yanım o kuyu kadar derin, üstelik sen Yusuf değilsin.
Sen güzelsin.
Gecenin içindeyken bile güzelsin.
Gecenin en kör saatlerinde bile güzelsin.
Beni gülümsetebilecek kadar güzel, benimle gülümseyecek kadar güzelsin.
Henüz yürümemiş olsam da seninle kalabalık caddelerde, ve henüz bağırmamış olsak bile o kalabalığa küfür ede ede..
Daha oturmamış olsak da soğuk bir bankın göğsüne elele. Ayaktayken, konuşurken ve öpüşürken güzelsin.
Sesin kadar güzelsin.
Sesinin nefesine değip, nefesimin ciğerlerime doluşu kadar güzelsin.
Bir ülkenin, başka bir ülke karşısında dimdik durabilmesi gibi işte. Güç gibisin..

Beni yanlış anla !
Sana hazır değilim.

Aç karnına içilen bir bardak kahveye alışığım, aynı kahve ile içilen bilmem kaç adet sigaraya.
Islak kirpiklerle uyanmaya her sabah.
Ot kokusuna, Pazar sabahlarının o tanrısız huzursuzluğuna...

Beni bir kez daha yanlış anla !

Kahkaha atarak düzüştüğü adamı unutmaz bir kadın belki ama,
Ağlayarak sarıldığı adam olmadan nefes alamaz asla !

Sen şimdi yedi harikanın bir parçası olsan,
Kokain çekerken güzel olsan, ki rakı içerken zaten güzelsin.
Ben seni yine siyah öpeceğim..